Bilisim
guzelsoz
Söylemeye korkuyorum...Kactıgım sen misin ?
Yoksa kendime itiraf etmeye korktugum gerçek mi
Sana dönmeyi deli gibi isterken
Gururum inadım engel oluyor buna
Ben senden kaçarken aslında sana koşuyorum
Sana koşarken
Kendimle verdigim savaştan
Yaralı çıkıyorum
Kanrevan içinde acılar çeksemde
Bu gerçegi kabullenemiyorum
Ben çok korkuyorum
Yüregim sana koşarken
Ayaklarım geri adımlar atıyor
Sendelenip yere düşüyorum
Ayağa kalkacak gücü kendimde bulamıyorum
Yaralı bir ceylanın ürkekliği ile
Avcıdan kaçar gibi sana koşuyorum
O kadar güçsüzüm ki
Seni sevmektem korkuyorum
Bu avcıya teslim oluyorum
Teslim olduğumun farkına varamıyorum
Çok inatsın diyordun ya
Haklısın
İnadımı kırıp sana dönemiyorum
Şunu biliyorum ki
Ben kendime bile itiraf edemiyorum
Galiba ben çok korkuyorum
Seni sevmekten korkuyorum
Anla işte yok bişey
KORKUYORUM
Gözlerimi açtığımda aklıma düşensin.
Nefes alışlarımda hissettiğimsin.
Yüreğim boşluğa takıldığında sensin hayalinle beni çekip alan,
Bu nasıl anlatılır,yada nerden başlanır bilmiyorum.
Tek bildiğim seninle bir yaşamın içinde nefes alma ihtimalimin olmayışı
İmkansızım diyorum ben sana.
Nasıl can yakan bir ateşse düştüğü yeri delip geçiyor.
Susarak aşıyorum yalnızlığımı.
İmkansızı hayata gömüp,
Rüyalarıma hapsediyorum seni.
Biliyorsun değil mi yaşam devam ettiğince
Seninle aynı gökyüzüne bakamayacağız.
Aynı havayı soluyamayacağız.
Aynı sofrada bir dilim ekmeği paylaşamayacağız.
Gözlerime bakarak seni seviyorum diyemeyeceksin.
Sen bastığın toprağın efendisiyken,
Ben yaşadığım toprağın susuz kalmış bir mezrasında
Yeşeremeyen bir filiz olacağım.
Zamansız vurdu acı,
Zamansız girdi kapımdan hayal.
Gözlerimi kapadığımda biliyorum ki seni görücem.
Ellerimin uzandığı yerde olacaksın biliyorum düşlerimde.
Sevda masalı gibi derin ve renkli
Bir o kadar da heyecanlı.
Sözleri aşmak,sadece yaşamak.
Hissetmek derinlerde bir yerde.
Gerçeğin kavurucu ateşinden uzak durmak için
Hayalin içinde yaşamak.
Uyandığımda biliyorum ki her şey uzak
Erişilmez, bir o kadar da imkansız.
Uyanmasam, avunsam yaşadıklarımla.
Kendimi uyutsam,
Hiç kalkmasam ve hiç konuşmasam.
Bir gün biliyorum bu rüya bitecek
Bir gün biliyorum renkler siyah beyaza dönecek
Bir gün biliyorum sensizlikle yaşamayı öğreneceğim.
Şu andan başka an yok.
Yarın meçhul,
Geçmişse yaşanmış ve bitmiş.
Gözlerim kapalı…
Ben şu an seninleyim.
Bir, imkansıza sevdalıyım…
Dost bildiklerin birer birer gidince
Tek başına kaldığında başını yastığa koydugunda
Yokluğuma ağlayacaksın
İşte o anlarda keşkeler yükselecek
Gökyüzü siyaha bürünecek..
Beni seven nerde diyeceksin...
Sahte aşklarınla
Avutadur kendini..
içine pişmanlıklar düştüğünde sevgili
Seni seviyorum deyişim kulaklarında çınlayacak...
Gözyaşı ile doldurduğum yastığım
Senin başının altında taş olacak uyutmayacak seni..
Keşkelerin yükselecek gökyüzüne..
bakacaksın ay küskün
Yıldızlar karanlığa sürgün ..
her şafak söktüğünde
güneş süzülüp dogarken tel tel gökyüzünde
Güneşin ışıkları saçlarımı anımsatacak
Ahlarım sarmış olacak her yanını
Gecem gecelerine doğmayacak...
Pişmanlıkların sararken dört bir yanını
Seni seven yanında olmayacak...
Saf ve çocuksu sevgimi hasretle anacaksın
Hayallerini düşlerini nerede yitirdin şaşacaksın
adım adım umutları bensiz arşınlayacaksın..
Keşkelerin iniltisi artık senin canını yakacak..
arama bulamassın artık saçlarını okşayan o masum eli
Başka gözlerde arayacaksın teselli
Göreceksin ki seni benim kadar kimse sevmedi...
İşte o an anlayacaksın yalnızlığını kimsesizliğini...
Bugün 16 ziyaretçi burdaydı!